Een lieve fan, Jan Koster is overleden...
'Wa wilde worre vroeg de juf
't was in de derde klas
Ik keek haar aan, ik wist 't niet
ik dacht juist dat ik al iets was
Mama's grote jonge en papa's grote vent
nou zeg dan zelluf, da ge dan al hil wa bent'
De tekst van zijn lievelingsliedje, op zijn verzoek, regelmatig gezongen.
Jan genoot van de fanweekenden. Heerlijk rustig deed hij de dingen mee die zijn lichamelijke gezondheid hem toelieten. Tijdens ons afgelopen fan-weekend hebben we nog samen gedanst. Je straalde....
Maar nog mooier was jouw dans met Els, jouw steun en toeverlaat.
Jan kón stralen om die hele kleine dingen... én eigenwijs zijn. Stralend kon hij vertellen dat hij het anders zag en eigenwijs volhouden, tot op de dag van vandaag.
Hij kreeg van mij altijd de laatste woorden: 'Braaf blijven Jan'.
De laatste keer dat ik dat zei, besefte ik niet dat je er zo snel al niet meer zou zijn...
Je wilde dat we samen nog een tripeltje zouden drinken. En dat deden we.
Samen met Els, Ad en mij. Jouw slokje was bijzonder. Wij koesteren deze mooie herinnering aan een bijzondere fan. Een laatste groet, een laatste glimlach. Rust zacht Jan.
Wij wensen Els en familie heel veel sterkte toe.
